Eerste motorbrandspuit voor Goes

Jarenlang rukt de Goese brandweer uit met handbrandspuiten. De eerste spuit wordt in 1698 besteld bij Jan van der Heijden in Amsterdam. Ruim 200 jaar later staan er vier grote handspuiten in de Grote Kerk. Maar de vraag naar modern materieel is groot.

Begin de 20e eeuw zijn Spuit I en II nog in goed staat, maar van Spuit III is het vermogen te laag en spuit IV is in een slechte staat. Bij een brand aan de Kleine Kade, eind februari 1906, gaat het mis. Er rijzen vragen over het functioneren van de gemeentelijke brandweer en het materieel. Het duurt dan ook niet lang voordat er vanuit de burgerij een vrijwillige brandweervereniging wordt opgericht. Uiteindelijk wordt met de contributie van donateurs een motorbrandspuit aangeschaft. Met de gemotoriseerde spuit gaan de vrijwilligers concurreren met de oude handspuiten van de gemeentelijke brandweer.

Otterbein & Co. te Amsterdam

Fabrikant van de motorspuit is Otterbein & Co. uit Amsterdam. Philip Hendrik Anne Elise Otterbein (1839-1900) vestigde zich vanuit Arnhem in 1881 in de Amstelstraat in Amsterdam als brandspuitfabrikant. De familie verkoopt het bedrijf na het overlijden van Otterbein. Op 23 oktober 1917 adverteert de firma voor het laatst in de NRC. Het bedrijf is sinds 1896 gevestigd aan de Binnen Amstel 122 in Amsterdam en is tot zeker 1929 actief.

Oplevertest

Op 7 mei 1906 wordt de nieuwe motorspuit in gebruik genomen en beproefd. De test vindt plaats onder toeziend oog van de burgemeester. Met een straal wordt 650 liter water per minuut, 26 meter hoog over een afstand van 34 meter gespoten. Een bijzonder zicht voor wie de handspuit gewoon is. De motorbrandspuit kan door de vrijwilligers zelf worden rondgereden, maar voor inzetten buiten de stad kan de spuit door paarden voortgetrokken worden. De nieuwe pomp is een forse investering en kost 3400 gulden.

Bovendien is de Otterbein motorspuit voorzien van een handpomp-inrichting voor 12 tot 14 man, zodat de spuit bij storing binnen twee minuten als gewone handpomp kan dienstdoen.

Goesche Vrijwillige Brandweer

Naast de motorspuit beschikt de GVB, zoals de vrijwilligers zich noemen, over een slanghaspelwagen en 30 vrijwilligers. De gemeenteraad debatteert later dat jaar nog over de verouderde gemeentespuiten. Eind oktober dat jaar beslist de gemeente om niet over te gaan tot aankoop van een tweede motorspuit. De 7000 gulden is een te hoge uitgave en de huidige motorspuit mag eerst zijn meerwaarde aantonen.

Uiteindelijk komt de motorspuit in gemeentelijke dienst als de GVB samengaat met de gemeentelijke brandweer in 1907. De handspuiten verliezen hun functie met de komst van de waterleiding in 1913. Met een slangenwagen kan eenvoudig afgelegd worden vanaf een openbare brandkraan, het handmatig pompen hoort dus tot het verleden. De motorspuit wordt alleen nog ingezet bij grotere branden, in het buitengebied en bij plaatsen waar geen waterleiding aanwezig is.

Nieuwe motor

In 1925 begint de motorspuit aardig wat kuren te vertonen. Het blijkt dat vooral de motor die de pomp aandrijft aan vervanging toe is. Voor de vervanging worden de firma’s Otterbein, Van Bergen en Bikkers aangeschreven. Vanwege de goede ervaringen van brandweer Middelburg met Bikkers wordt dit bedrijf gekozen voor de reparatie.

Er wordt in de zomer van 1925 een nieuwe motor op de bestaande spuit gemonteerd. De gereviseerde motorspuit laat het echter afweten bij een brand in Wilhelminadorp. Na onderzoek blijkt uiteindelijk dat de nieuw geïnstalleerde motor niet geschikt is voor de spuit. Bij Bikkers wordt een splinternieuwe spuit “naar Vlissings model” besteld voor 3400 gulden. Op 21 april 1926 wordt de wagen officieel in gebruik genomen.

Acht jaar later wordt de Bikkers spuit op een tweedehands Studebaker-chassis geplaatst en vormen ze de eerste autospuit voor Goes.